1955,
Tadeusz Breza, Uczta Baltazara, books,google.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
zgrywuska
|
zgrywuski
|
|
| D. |
zgrywuski
|
zgrywusek
|
|
|
|
| C. |
zgrywusce
|
zgrywuskom
|
|
| B. |
zgrywuskę
|
zgrywuski
|
|
| N. |
zgrywuską
|
zgrywuskami
|
|
| Ms. |
zgrywusce
|
zgrywuskach
|
|
| W. |
zgrywusko
|
zgrywuski
|
|
kobieta, która lubi żartować i robić innym ludziom różnego rodzaju dowcipy
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
|
Na blogu żony byłego premiera można przeczytać siarczysty dowcip o dwóch czołowych politykach [...]. Okazuje się, że niezła z niej zgrywuska.
źródło: Nowe oblicze, 2009-11-25 (wiadomosci.wp.pl)
|
|
Dziewczyna jest zgrywuską, stale się śmieje i wygłupia, najlepiej bawi się na dyskotekach.
źródło: Internet: profesor.pl
|
|
Z tych moich koleżanek były niezłe zgrywuski i zaraz zaczęły sobie z niego jaja robić [...].
źródło: Internet: opowi.pl
|
Data ostatniej modyfikacji: 17.09.2021
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN