2 połowa XX w.,
Michał Szczyszek, Derywaty z przyrostkiem -owicz w języku polskim (doba nowopolska), 2006
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
bankietowiczka
|
bankietowiczki
|
|
D. |
bankietowiczki
|
bankietowiczek
|
|
|
|
C. |
bankietowiczce
|
bankietowiczkom
|
|
B. |
bankietowiczkę
|
bankietowiczki
|
|
N. |
bankietowiczką
|
bankietowiczkami
|
|
Ms. |
bankietowiczce
|
bankietowiczkach
|
|
W. |
bankietowiczko
|
bankietowiczki
|
|
uczestniczka bankietów i podobnych spotkań towarzyskich
[baŋkietowiczka] lub [bankietowiczka]
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
miejsca, osoby, przedmioty, sytuacje związane z jedzeniem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
uroczystości i święta
|
Aktorka inkasuje około 3 tysięcy za bankiet, jednak niższą stawkę rekompensuje tym, że należy do najbardziej aktywnych bankietowiczek.
źródło: Internet: fakt.pl
|
|
Poza tym nie bardzo odpowiada mi jedzenie na stojąco. Nie nadaję się zupełnie na bankietowiczkę, wolę spotkania towarzyskie przy stole.
źródło: Internet: adamczewski.blog.polityka.pl
|
Data ostatniej modyfikacji: 28.10.2021
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN