Chronologizacja
Pochodzenie
Od: przedrostkowego czasownika zamieszać ; zob. mieszać
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka zachowania emocjonalne
Relacje znaczeniowe
synonimy: | urwanie głowy | |
hiperonimy: | zamęt |
Połączenia
- chwilowe, duże, kompletne, gigantyczne, małe, niemałe, niesłychane, niezłe, ogólne, ogromne, okropne, potężne, potworne, powszechne, silne, spore, straszliwe, wielkie, znaczne; niepotrzebne; dziennikarskie, filmowe, serialowe; organizacyjne, polityczne, wyborcze; myślowe, światopoglądowe; wewnętrzne; nocne, noworoczne; radosne zamieszanie
- dużo, trochę, wiele zamieszania
- zamieszanie wokół kogoś/czegoś
- zamieszanie z reklamą, z ustawą
- zamieszanie na giełdzie, na rynku; na sali; w Internecie, w mediach; w domu, w pracy; w jakimś środowisku
- zamieszanie i bijatyka, zamieszanie i chaos, zamieszanie i konsternacja, zamieszanie i niebezpieczeństwo, zamieszanie i niepewność, zamieszanie i zamącenie, zamieszanie i zdziwienie; gwar i zamieszanie, kolejki i zamieszanie, niepokój i zamieszanie, popłoch i zamieszanie, ruch i zamieszanie, strach i zamieszanie, tumult i zamieszanie, wrzawa i zamieszanie, wzburzenie i zamieszanie
- bohater, sprawca, współautor; efekt, wynik; przyczyna zamieszania
- nastąpiło, panuje, ogarnęło, potrwa, powstaje/powstało, zrobiło się, wynikło, wybuchło zamieszanie; zamieszanie dotyczy czegoś; bierze się, powoduje coś, wynika z czegoś; szkodzi komuś, nie wpłynie na coś
- narobić, przysporzyć zamieszania
- przyglądać się, zawdzięczać coś zamieszaniu
- czynić, wprowadzać/wprowadzić, potęgować, powodować/spowodować, wykorzystać, wywołać, zakończyć, zrobić, zwiększyć zamieszanie
- być zawstydzonym, zmęczonym zamieszaniem; nie przejmować się zamieszaniem; coś grozi zamieszaniem
- doprowadzić, przyczynić się do zamieszania
- być ogłupiałym od zamieszania
- korzystać/skorzystać, wyzwalać się z zamieszania
- uciec, zbiec; ucierpieć, zranić kogoś w zamieszaniu
Cytaty
Całe to zamieszanie wokół jej osoby było niewątpliwie krępujące, na szczęście wszystko to odbywało się w jakiś miły, nieagresywny, choć nie pozbawiony pewnego natręctwa sposób. źródło: KWSJP: Elżbieta Hajnicz: Przekraczając światło, 1996 |
|
- Ale widzisz, o, tu jest jego podpis. No i straszne się zamieszanie zrobiło, jak żona to przeczytała. źródło: KWSJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004 |
|
Kiedy przechodzili koło Heleny, zwrócił się do niej grzecznie: – Przepraszamy panią za te hałasy i zamieszanie. źródło: KWSJP: Manuela Gretkowska, Piotr Pietucha: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003 |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | zamieszanie |
zamieszania |
|
D. | zamieszania |
zamieszań |
|
C. | zamieszaniu |
zamieszaniom |
|
B. | zamieszanie |
zamieszania |
|
N. | zamieszaniem |
zamieszaniami |
|
Ms. | zamieszaniu |
zamieszaniach |
|
W. | zamieszanie |
zamieszania |
Składnia
![]() |
+ | zamieszanie | + |
(z KIM/CZYM)
|
![]() |
+ | zamieszanie | + |
(wokół KOGO/CZEGO)
|