UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

samookaleczyć się

Chronologizacja

1874, Czas, nr 284, polona.pl

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. samookaleczę się
samookaleczymy się
2 os. samookaleczysz się
samookaleczycie się
3 os. samookaleczy się
samookaleczą się

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. samookaleczyłem się
+(e)m się samookaleczył
samookaleczyłam się
+(e)m się samookaleczyła
samookaleczyłom się
+(e)m się samookaleczyło
samookaleczyliśmy się
+(e)śmy się samookaleczyli
samookaleczyłyśmy się
+(e)śmy się samookaleczyły
2 os. samookaleczyłeś się
+(e)ś się samookaleczył
samookaleczyłaś się
+(e)ś się samookaleczyła
samookaleczyłoś się
+(e)ś się samookaleczyło
samookaleczyliście się
+(e)ście się samookaleczyli
samookaleczyłyście się
+(e)ście się samookaleczyły
3 os. samookaleczył się
samookaleczyła się
samookaleczyło się
samookaleczyli się
samookaleczyły się

bezosobnik: samookaleczono się

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. samookaleczmy się
2 os. samookalecz się
samookaleczcie się

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. samookaleczyłbym się
bym się samookaleczył
samookaleczyłabym się
bym się samookaleczyła
samookaleczyłobym się
bym się samookaleczyło
samookaleczylibyśmy się
byśmy się samookaleczyli
samookaleczyłybyśmy się
byśmy się samookaleczyły
2 os. samookaleczyłbyś się
byś się samookaleczył
samookaleczyłabyś się
byś się samookaleczyła
samookaleczyłobyś się
byś się samookaleczyło
samookaleczylibyście się
byście się samookaleczyli
samookaleczyłybyście się
byście się samookaleczyły
3 os. samookaleczyłby się
by się samookaleczył
samookaleczyłaby się
by się samookaleczyła
samookaleczyłoby się
by się samookaleczyło
samookaleczyliby się
by się samookaleczyli
samookaleczyłyby się
by się samookaleczyły

bezosobnik: samookaleczono by się

bezokolicznik: samookaleczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: samookaleczywszy się

gerundium: samookaleczenie się

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. samookaleczenie się
samookaleczenia się
D. samookaleczenia się
samookaleczeń się
C. samookaleczeniu się
samookaleczeniom się
B. samookaleczenie się
samookaleczenia się
N. samookaleczeniem się
samookaleczeniami się
Ms. samookaleczeniu się
samookaleczeniach się
W. samookaleczenie się
samookaleczenia się

odpowiednik aspektowy: samookaleczać się

Pochodzenie

Zob. sam I
Zob. kaleka

Definicja

celowo uszkodzić swoje ciało, zwykle przez pozostawienie na nim ran i urazów

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Choroby i ich leczenie przyczyny, objawy i skutki chorób

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka zachowania emocjonalne

Połączenia

  • chcieć, próbować, usiłować się samookaleczyć

Cytaty

17-letni chłopak, będąc pod wpływem alkoholu, awanturował się z rodziną i usiłował się samookaleczyć.

źródło: NKJP: Dziennik Polski, 2003-02-05

Ogarnęła go rozpacz, myśli o samobójstwie, następnie (w lesie) w wyniku agresji skierowanej przeciw sobie samookaleczył się.

źródło: Włodzimierz Szewczuk: Sumienie. Studium psychologiczne, 1988

[...] samookaleczenie się jest bezprawne wtedy, gdy dokonuje go żołnierz w celu uchylenia się od służby [...].

źródło: Zbigniew Jędrzejewski: Bezprawność jako element przestępności czynu, 2009 (books.google.pl)

Odesłania

Zob. też:

okaleczyć się

Data ostatniej modyfikacji: 07.02.2022
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj