część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
ciułaczka
|
ciułaczki
|
|
D. |
ciułaczki
|
ciułaczek
|
|
|
|
C. |
ciułaczce
|
ciułaczkom
|
|
B. |
ciułaczkę
|
ciułaczki
|
|
N. |
ciułaczką
|
ciułaczkami
|
|
Ms. |
ciułaczce
|
ciułaczkach
|
|
W. |
ciułaczko
|
ciułaczki
|
|
pot.
kobieta, która gromadzi przez dłuższy czas niewielkie kwoty lub coś innego, co można policzyć, w sposób systematyczny albo z trudem
Używane z odcieniem lekceważenia.
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
czynności, przedmioty związane z pieniędzmi
|
Zapytana, na co przeznaczy stypendium, odpowiada: jestem „ciułaczką” i pieniądze odłożę na zakup samochodu, tym bardziej, że mam już prawo jazdy.
źródło: Internet: powiat-zyrardowski.pl
|
|
Od dawien dawna była ciułaczką drobnych kwot za wygranie jakichś tam gier.
źródło: Internet: sport.dziennik.pl
|
|
Iga nie jest ciułaczką punktów wojażującą po całym świecie w poszukiwaniu możliwości poprawienia pozycji.
źródło: Internet: polityka.pl
|
Data ostatniej modyfikacji: 20.04.2022
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN