UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

demiurg

1803, Roczniki Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk, t. 2, polona.pl

gr. dēmioúrgos 'rzemieślnik, twórca'

1. istota wyższa

książk.

nadprzyrodzony twórca świata

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja wierzenia i przesądy

	Oczywiście człowiek stworzony nie jest do końca ateistą. Może dojść do wniosku, że ktoś go stworzył, że istnieje jakiś demiurg tego świata. Ale demiurg nie jest jeszcze Bogiem Abrahama. źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem na Plebanem, 1995
	Unde malum: skąd zło – a więc stare, olbrzymie pytanie, czy wszechświat nie jest dziełem jakiegoś złośliwego demiurga, zaprowadziło mnie od używanego u nas w szkole podręcznika historii Kościoła do uprawianych później obszernych lektur w zakresie teologii [...]. źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Ziemia Ulro, 1977
	Z kolei Marcjon (uważający Boga Starego Testamentu za złego demiurga) przyjmował tylko okrojoną Ewangelię według Łukasza. Poglądy te zostały jednak uznane za heretyckie. źródło: NKJP: Internet
	Między dwoma demiurgami, których potęgi ścierały się gdzieś w gwiezdnych przestrzeniach wszechświata [...] tutaj trwał czas zawieszenia w próżni [...]. źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska-Dembińska: Był pałac, 2008

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

demiurg

(CZEGO)

książk.

człowiek o sile twórczej

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność intelektualna człowieka określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną

	Tylko autor, demiurg literackiego świata, tworzy przeznaczenie, na zewnątrz pozostaje ironiczny chichot zderzających się w kosmicznym chaosie przypadków. źródło: NKJP: Andrzej Werner: Krew i atrament, 1997
	Pod każdym względem historyczny wymiar miało jej zwycięstwo nad Francją, a za demiurga tego zwycięstwa uchodzi niemiecki trener Otto Rehhagel. źródło: NKJP: Pilch, Polityka, 2004
	[...] zawsze nasuwały mi się kryteria oceny postępowania wyniesione z domu rodzinnego i zachowań moich rodziców, będących dla mnie w fazie niemowlęcej i poniemowlęcej demiurgami tworzącymi świat. źródło: NKJP: Jan Szczepański: Wizje naszego życia, 1995
	Ale czy jest taki urzędnik, który będzie mógł w zgodzie z własnym sumieniem wyrokować, że mieszkający w Irkucku i mówiący po rosyjsku wnuk zesłańca z matki Rosjanki jest jeszcze Polakiem [...] ? Czy urzędnik jest demiurgiem, którego wola sprawi, że oto jeden stanie się Polakiem, a inny nim być przestanie? źródło: NKJP: Jarosław Kurski: I ty zostaniesz Polakiem?, Gazeta Wyborcza, 1999-01-12
	Rozwiązania urbanistyczne i architektoniczne nie były finezyjne i estetyczne, lecz podporządkowane normatywom i planom socjalistycznych demiurgów. źródło: NKJP: Bohdan Jałowiecki, Marek S. Szczepański: Miasto i przestrzeń w perspektywie socjologicznej, 2009

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

demiurg

(CZEGO)

w starożytnej Grecji urzędnik na wysokim stanowisku

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

Georgowie uprawiali ziemię [...], najliczniejsza zaś klasa demiurgów dostarczała rozmaitych rzemieślników [...].

źródło: Internet: zpe.gov.pl

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

Data ostatniej modyfikacji: 09.05.2022