UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

bluźnierca

Chronologizacja

1560, SPXVI

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. bluźnierca
bluźniercy
ndepr
bluźnierce
depr
D. bluźniercy
bluźnierców
C. bluźniercy
bluźniercom
B. bluźniercę
bluźnierców
N. bluźniercą
bluźniercami
Ms. bluźniercy
bluźniercach
W. bluźnierco
bluźniercy
ndepr
bluźnierce
depr

Definicja

książk. 
osoba, która mówi lub robi coś, co uwłacza Bogu lub czemuś, co jest uznawane za święte

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół wyznania: zasady i prawdy wiary

Połączenia

  • bezkarność bluźniercy
  • skazywać bluźniercę
  • ostrzegać przed bluźniercami

Cytaty

Przyjaciele nieszczęśnika uważają, że cierpi on zasłużenie, jako bluźnierca , który zapragnął zobaczyć ludzką, współczującą twarz Boga.

źródło: NKJP: Grzegorz Gazda, Agnieszka Izdebska, Jarosław Płuciennik (red.): Gotycyzm i groza w kulturze, 2003

[...] zaniósł twoje notatki o demonach papieżowi i przedstawił cię jako niebezpiecznego bluźniercę i czarownika. Jego Świątobliwość odesłał pergaminy do inkwizycji [...].

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004

Pismo Święte podaje, że Szczepan wyrzucał przywódcom żydowskim zatwardziałość. Jego mądrość była dla żydowskiej starszyzny wielkim niebezpieczeństwem. Dlatego skazano go, jako bluźniercę, na ukamienowanie.

źródło: NKJP: Jacek Derek: Szczodre święto, Dziennik Zachodni, 2002-12-23

Data ostatniej modyfikacji: 01.04.2022
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj