UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

fiu

Chronologizacja

1562, SPXVI
Inne znaczenie: 'słowo wyrażające zdziwienie, z odcieniem ironii, kpiny'

Odmiana

część mowy: wykrzyknik

1. gwizd

Definicja

wyraz służący do naśladowania dźwięku wydawanego przy gwizdaniu

Noty o użyciu

Najczęściej używane jako zwielokrotnione fiu, fiu, zapisywane też jako fiu-fiu.

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii dźwięki

Cytaty

Fiu ... - gwizdnął nagle Olo znad rozpakowanego grubego listu. - Facet pisze, że nie jest tak naiwny, by wierzyć, że będziemy w stanie to drukować [...]

źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie: rocznik 20, 1957

- Fiu - gwizdnął tylko Ignac, siadając na ławie.

źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Brzezina i inne opowiadania, 2006

Pierwszy otrząsnął się marynarz. - Fiu , fiu - gwizdnął przez zęby.

źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963

A mnie się jakoś tak wargi dla odmiany ułożyły, że po prostu zagwizdałem, tak fiu, fiu, fiu.

źródło: NKJP: Dawid Bieńkowski:Biało-czerowny, 2007

2. podziw

Definicja

wyraz naśladujący gwizd, służący do wyrażania podziwu, czasem z domieszką niedowierzania

Noty o użyciu

Najczęściej używane jako zwielokrotnione fiu, fiu, zapisywane też jako fiu-fiu.

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

Relacje znaczeniowe

synonimy:  fi II

Cytaty

- Spojrzał na kolegę. - Żenię się. Fiu, fiu, gratulacje! Z kim?

źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Nie ma takiego miasta, 2010

Nie o zabójcę szło, ale o kreta w polskich służbach wywiadowczych. Zdemaskowałem go. - Fiu-fiu! - podziwiała. - Jaki dzielny!

źródło: NKJP: Józef Hen: Bruliony profesora T., 2006

Leonardo przeciągnął się, aż trzasnęły mu stawy, i spojrzał zezem w ametystowy przestwór nad głową. - A więc to jest niebo... fiu-fiu, robi wrażenie... Prawie zapomniałem, jak wygląda.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Róża Selerbergu, 2006

Była przyjaciółką żony Napoleona, cesarzowej Józefiny. - Przyjaciółką Józefiny! Fiu, fiu! Przyjaciółki często wzorują się na sobie. Czy wasza Paulinka nie przyprawiała mężowi rogów? - zażartowałem.

źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977

Odkąd poznał Marysię, miał z kimś po drodze. Więc, owszem, szkoła wieczorowa, fiu!!!

źródło: NKJP: Inga Iwasiów: Bambino, 2008

3. zniknięcie

Definicja

wyraz używany do opisywania sytuacji, gdy coś porusza się bardzo szybko i w rezultacie znika z pola widzenia

Noty o użyciu

Używane również w funkcji predykatywnej, np.Później spacer i fiu na basen.

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii ruch i spoczynek

Cytaty

Zresztą, wyobraź sobie! Jesteś w tym samym wieku. Robisz zaraz maturę – i fiu ! przenoszą cię nagle... ja wiem?... powiedzmy, do Lwowa [...]

źródło: NKJP: Antoni Libera: Madame,1998

Chciała jedynie przeskoczyć zaspę, a tu fiu! – i już wznosi się nad ziemią, kołuje, szybuje.

źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Rebelia, 2007

On się przecież rozwiódł. Żyłby wtedy w związku niesakramentalnym. I zdrowie moralne narodu... fiu! Uleciałoby z dymem!

źródło: NKJP: Andrzej Żor:Jedenaście dialogów z porcelanową filiżanką w tle, 2009

Data ostatniej modyfikacji: 22.09.2022
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj