Chronologizacja
Odmiana
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
| liczba pojedyncza | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m1 | m2 | m3 | n1, n2 | ż | |
| M. | dźwiękonaśladowczy |
dźwiękonaśladowczy |
dźwiękonaśladowczy |
dźwiękonaśladowcze |
dźwiękonaśladowcza |
| D. | dźwiękonaśladowczego |
dźwiękonaśladowczego |
dźwiękonaśladowczego |
dźwiękonaśladowczego |
dźwiękonaśladowczej |
| C. | dźwiękonaśladowczemu |
dźwiękonaśladowczemu |
dźwiękonaśladowczemu |
dźwiękonaśladowczemu |
dźwiękonaśladowczej |
| B. | dźwiękonaśladowczego |
dźwiękonaśladowczego |
dźwiękonaśladowczy |
dźwiękonaśladowcze |
dźwiękonaśladowczą |
| N. | dźwiękonaśladowczym |
dźwiękonaśladowczym |
dźwiękonaśladowczym |
dźwiękonaśladowczym |
dźwiękonaśladowczą |
| Ms. | dźwiękonaśladowczym |
dźwiękonaśladowczym |
dźwiękonaśladowczym |
dźwiękonaśladowczym |
dźwiękonaśladowczej |
| W. | dźwiękonaśladowczy |
dźwiękonaśladowczy |
dźwiękonaśladowczy |
dźwiękonaśladowcze |
dźwiękonaśladowcza |
| liczba mnoga | ||||
|---|---|---|---|---|
| p1 | m1 ndepr | m1 depr | pozostałe | |
| M. | dźwiękonaśladowczy |
dźwiękonaśladowczy |
dźwiękonaśladowcze |
dźwiękonaśladowcze |
| D. | dźwiękonaśladowczych |
dźwiękonaśladowczych |
dźwiękonaśladowczych |
dźwiękonaśladowczych |
| C. | dźwiękonaśladowczym |
dźwiękonaśladowczym |
dźwiękonaśladowczym |
dźwiękonaśladowczym |
| B. | dźwiękonaśladowczych |
dźwiękonaśladowczych |
dźwiękonaśladowczych |
dźwiękonaśladowcze |
| N. | dźwiękonaśladowczymi |
dźwiękonaśladowczymi |
dźwiękonaśladowczymi |
dźwiękonaśladowczymi |
| Ms. | dźwiękonaśladowczych |
dźwiękonaśladowczych |
dźwiękonaśladowczych |
dźwiękonaśladowczych |
| W. | dźwiękonaśladowczy |
dźwiękonaśladowczy |
dźwiękonaśladowcze |
dźwiękonaśladowcze |
Pochodzenie
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność artystyczna człowieka literatura
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność artystyczna człowieka muzyka
Połączenia
- wyraz dźwiękonaśladowczy; słowo dźwiękonaśladowcze
Cytaty
|
Wyraz ostatni („w ruch!”) nie stanowi wprawdzie onomatopei „parowej”, lecz sprytnie upodabnia się do niej - na mocy rymowego współbrzmienia z imitacyjną (w tym przypadku) spółgłoską 'ch', występującą w dźwiękonaśladowczym wykrzykniku „buch!” źródło: NKJP: Zbigniew Lisowski: Poznawanie poezji: interpretacje, 2008 |
|
|
Pradawna więc onomatopeja przechowuje w sobie trwogę (ten nasz wyraz też jest dźwiękonaśladowczy), jaka nieraz wstrząsała ciałami pradawnych naszych przodków, może gdy coś dobijało się do ich jaskiń albo szałasów. źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian, 2008 |
|
|
Muzykolodzy uważają za realistyczną muzykę dźwiękonaśladowczą. Vivaldi, Couperin, Mozart-ojciec chętnie używali efektów onomatopeicznych w funkcji zabawowej, traktując je jako beztroskie rozkoszowanie się zarówno dźwiękami naturalnymi, jak też możliwością artystycznego ich wykorzystywania. źródło: NKJP: Maria Gołaszewska: Estetyka pięciu zmysłów, 1997 |
|
|
Tu znów dochodzą do głosu onomatopeiczne, dźwiękonaśladowcze „ciągotki” Niemena [...] w imitowaniu ptasich gwizdów, odgłosów gromu, szumu fal [...]. źródło: NKJP: Roman Radoszewski: Czesław Niemen: kiedy się dziwić przestanę...: monografia artystyczna, 2004 |
|
|
[...] czy człowiek wychowany w buszu wśród zwierząt jest w stanie wyprodukować poezję? Może wierszyki ze słowami dźwiękonaśladowczymi. źródło: NKJP: Internet |