UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

bonżurka

Chronologizacja

1847, Kurjer Warszawski, nr 257, polona.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. bonżurka
bonżurki
D. bonżurki
bonżurek
C. bonżurce
bonżurkom
B. bonżurkę
bonżurki
N. bonżurką
bonżurkami
Ms. bonżurce
bonżurkach
W. bonżurko
bonżurki

Pochodzenie

fr. bonjour 'dzień dobry'

Definicja

dawne domowe ubranie męskie o kroju zbliżonym do marynarki, noszone w sytuacjach, w których nosi się szlafrok

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Ubranie rodzaje i części ubrań

Połączenia

  • przebrać się, ubrać się w bonżurkę

Cytaty

Był ubrany w spodnie z grubego sukna, skórzane, lśniące od pasty, domowe pantofle oraz wiśniową bonżurkę z czarnymi, aksamitnymi wyłogami.

źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009

- Ty śpij, a ja posiedzę na krześle - mówiłam, ocierając wierzchem dłoni łzy. Ale wtedy dziadek stawał w drzwiach w swojej bordowej bonżurce z pikowanym kołnierzem i gniewnym głosem mówił:
- Opanuj się, inaczej strach będzie się w tobie potęgował!

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996

Warto przypomnieć, iż w domowych pieleszach panowie chodzili w bonżurkach, a kapcie zakładano dopiero w porze bezpośrednio poprzedzającej nocny wypoczynek.

źródło: NKJP: Michał Palica: Rybnickie elegantki na zakupach u Beygi, Tygodnik Rybnicki, 2008-03-25

Data ostatniej modyfikacji: 18.07.2022
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj