Chronologizacja
Pochodzenie
Neologizm Jana Oczapowskiego (1800-1871), oparty na czasowniku tleć < psł. *tьlěti 'rozkładać się, rozpadać się, próchnieć, butwieć; tlić się, żarzyć się', zaproponowany w miejsce terminu kwasoród , wprowadzonego przez Jędrzeja Śniadeckiego (1768-1838).
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK I PRZYRODA Ziemia minerały i pierwiastki
Relacje znaczeniowe
| hiperonimy: | substancja |
Połączenia
- zużyty; życiodajny tlen
- tlen w butli, w płucach, w powietrzu
- ciśnienie; dopływ; niedobór, niedostatek; stężenie tlenu
- czerpać; pobierać; podać komuś; wdychać tlen
- niezbędny jak tlen
Cytaty
|
Ratownicy położyli doktora na nosze, podali tlen i szybko polecieli do szpitala. źródło: KWSJP: Monika Tutak: Zapracował się na śmierć, Super Express, 2006 |
|
|
Recepta jest prosta: sześć razy po godzinie powinnam być podłączona do aparatury, która przez rurki w nosie będzie we mnie wtłaczać życiodajny tlen. źródło: KWSJP: Joanna Boroń: Kosztowne zaklęcie, Głos Koszaliński, 2002 |
|
|
Przed każdym wyjazdem do redakcji także wdychał tlen, miał bowiem do pokonania schody redakcyjne. źródło: KWSJP: Teresa Żychiewicz: „Czytelnikom słowa wyjaśnień i podziękowania”, Tygodnik Powszechny nr 49, 1994 |
|
|
Do chwili urodzenia tlen dostarczany był przez pępowinę, noworodek natomiast czerpie tlen z powietrza. źródło: KWSJP: Maria Przetacznik-Gierowska, Grażyna Makiełło-Jarża: Psychologia rozwojowa, 1980 |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | tlen |
tleny |
|
| D. | tlenu |
tlenów |
|
| C. | tlenowi |
tlenom |
|
| B. | tlen |
tleny |
|
| N. | tlenem |
tlenami |
|
| Ms. | tlenie |
tlenach |
|
| W. | tlenie |
tleny |
Inne uwagi
Zwykle lp