UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

buńczuczny II

rzeczownik

Chronologizacja

1 połowa XVIII w., KorBa

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	buńczuczny	buńczuczni
D.	buńczucznego	buńczucznych
C.	buńczucznemu	buńczucznym
B.	buńczucznego	buńczucznych
N.	buńczucznym	buńczucznymi
Ms.	buńczucznym	buńczucznych
W.	buńczuczny	buńczuczni

Pochodzenie

Od: buńczuk

Definicja

osoba, która w dawnym wojsku tureckim, tatarskim, mongolskim lub kozackim albo dowodzonym przez hetmanów polskich pełniła specjalną funkcję związaną z odpowiedzialnością za buńczuk - dowódcy

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna osoby związane z wojskiem i wojną

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

Połączenia

buńczuczny i chorąży

Cytaty

Chorąży i buńczuczny [...] nie wchodzili w skład starszyzny siczowej. Funkcje, które sprawowali, miały charakter pomocniczy.

źródło: Przegląd Historyczny, 2004 (books.google.pl)

Ich ojciec [...], właściciel wsi Jaworek i Stary Dwór, pułkownik wojsk koronnych i buńczuczny królewski, był aktywnym uczestnikiem życia politycznego ziemi liwskiej.

źródło: Artur Rogalski: Siedlce w dobie napoleońskiej 1809-1815, 2009 (books.google.pl)

Buńczuczny i buławniczy opiekowali się insygniami władzy hetmana czy koszowego. Buńczuczny troszczył się o buńczuk, a podczas wojny dowodził pewną częścią zaporoskiego wojska.

źródło: Jan Mirosław Kasjan: „Na ciche wody”. Ludowy epos Ukrainy, 2000 (books.google.pl)

Data ostatniej modyfikacji: 10.11.2022