UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

burgrabia

Chronologizacja

1 połowa XV w., SStp

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. burgrabia
burgrabiowie
ndepr
burgrabie
depr
D. burgrabiego
przestarz. burgrabi
burgrabiów
C. burgrabiemu
przestarz. burgrabi
burgrabiom
B. burgrabiego
przestarz. burgrabię
burgrabiów
N. burgrabim
przestarz. burgrabią
burgrabiami
Ms. burgrabi
przestarz. burgrabim
burgrabiach
W. burgrabio
burgrabiowie
ndepr
burgrabie
depr

Inne uwagi

W D., B., Ms. używa się również formy burgrabich, która jest uważana za niepoprawną.

Pochodzenie

niem. Burggraf

Definicja

w dawnej Polsce lub w dawnych Niemczech: wysoki urzędnik w miastach, zamkach lub grodach

Wymowa

[burgrabia] lub [burgrabja]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Funkcjonowanie państwa władza państwowa

Cytaty

W istniejącym tu za czasów krzyżackich zameczku rezydował burgrabia, a potem do 1560 starosta książęcy.

źródło: NKJP: Krystyna Malik, Maria Raciborska (red.): Przewodnik po Polsce, 1996

Piastował wysokie urzędy burgrabiego i starosty wschowskiego, starosty kościańskiego i kasztelana międzyrzeckiego (zm. 1423).

źródło: NKJP: Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska: przewodnik, 1989

Przez wieki pełnił on różne funkcje. W XVI stuleciu urządzono w nim mieszkanie dla burgrabiego i pokoje gościnne, w końcu XVIII - zamek zamieniono na więzienie.

źródło: NKJP: Jarosław Cybulski, Adam Chrząstowski: Zaprosili nas Jolanta i Bolesław Marschallowie, Kuchnia, nr 5, 1998

Kupiec londyński zostaje rajcą w Gdańsku i burgrabią królewskim, reprezentuje miasto na zjazdach Hanzy i na sejmikach generalnych Prus Królewskich.

źródło: NKJP: Małgorzata Szejnert: Czarny ogród, 2007

Data ostatniej modyfikacji: 31.05.2022
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj