1859,
Encyklopedyja powszechna S. Orgelbranda, t. 1, polona.pl
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
liczba pojedyncza
liczba mnoga
M.
anakolut
anakoluty
D.
anakolutu
anakolutów
C.
anakolutowi
anakolutom
B.
anakolut
anakoluty
N.
anakolutem
anakolutami
Ms.
anakolucie
anakolutach
W.
anakolucie
anakoluty
Pochodzenie
gr.anakólouthon 'pozbawiony związku, nielogiczny'
Definicja
jęz.
wyrażenie składające się z kilku wyrazów, zbudowane niezgodnie z zasadami gramatycznymi i przez to często niezrozumiałe lub niejednoznaczne, będące błędem językowym lub celowo stosowane w literaturze jako element stylizacji
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
Cytaty
W rozmowie potocznej charakterystyczne jest występowanie anakolutów.
źródło: NKJP: Eugenia Rostańska: Dziecko i dorosły w rozmowie, 2010
Zgodnie z wymogami sceny, anakoluty, agramatyzmy, konstrukcje ad sensum są niezmiernie rzadkie.
źródło: NKJP: Jan Błoński: Wszystkie sztuki Sławomira Mrożka, 1995
Niekiedy ważną funkcję stylistyczną pełnić może anakolut.
źródło: Michał Głowiński, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński: Zarys teorii literatury, 1972 (books.google.pl)
Oprócz anakolutów do tzw. składni wykolejonej zalicza się według różnych opracowań językoznawczych: wypowiedzenia niedokończone, potoki składniowe, luźne połączenia, wtrącenia, powtórzenia [...].
źródło: Poznańskie Spotkania Językoznawcze, 2006 (books.google.pl)