UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

bumaga

Chronologizacja

1856, Czas. Dodatek Miesięczny, nr 9, polona.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. bumaga
bumagi
D. bumagi
bumag
C. bumadze
bumagom
B. bumagę
bumagi
N. bumagą
bumagami
Ms. bumadze
bumagach
W. bumago
bumagi

Pochodzenie

ros.

Definicja

pot.  żart. 
pismo urzędowe, poświadczające coś lub zezwalające na coś

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Funkcjonowanie państwa urzędy i ich funkcjonowanie

Cytaty

Bumagę można zdobyć z drugiej strony zakładu, w części biurowej.

źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Zatruta studnia: rzecz o władzy i wolności, 2002

Rzecz jasna, w całych dziejach sprawozdawczości nikt jeszcze nie sporządził rzeczywiście sensownego raportu z „wykonu”, ale - wiadomo - bumaga być musi.

źródło: NKJP: Jaroslaw Krawczyk: Kolczyki Izoldy, Gazeta Wyborcza, 1994-12-23

Tłumaczyli, że nie mają prawa dać bumagi. Że nowe dokumenty mogę dostać tylko w Polsce.

źródło: NKJP: Piotr Kanikowski: Zwiad już zrobiłem, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-04-08

I chociaż trzeba było mieć jakieś bumagi i pozwoleństwa, to jednak nas puszczali.

źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Taksim, 2009

Data ostatniej modyfikacji: 08.06.2022
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj