1472,
SStp
W postaci: (j)irzyk
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m2
liczba pojedyncza
liczba mnoga
M.
jerzyk
jerzyki
D.
jerzyka
jerzyków
C.
jerzykowi
jerzykom
B.
jerzyka
jerzyki
N.
jerzykiem
jerzykami
Ms.
jerzyku
jerzykach
W.
jerzyku
jerzyki
Od: st.pol. jer / (j)ir / (j)irz < psł. *jyrъ (?), a to w związku z psł. *juriti 'pobudzać do szybkiego ruchu' (Bańk.)
średniej wielkości ptak o czarnym lub brązowym, a miejscami białym upierzeniu, ostro zakończonych skrzydłach i krótkim dziobie, w Polsce często spotykany w dużych miastach, w których gniazduje w murach wysokich budowli
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
ptaki
jaskółki i jerzyki , kawki i jerzyki , wróble i jerzyki
skwir; gniazda jerzyków
jerzyki latają, lecą, odleciały
Mogę teraz śledzić wysokie loty jerzyków i słuchać ich wysokiego skwiru, bo w moim pokoju okno jest pełne nieba, ważniejszego od odrabiania lekcji.
źródło: NKJP: Joanna Kulmowa: Topografia myślenia, 2001
W ścianach tego kościoła, w otworach, które pozostały po belkach starych rusztowań, mają swoje gniazda jerzyki , ptaki objęte całkowitą ochroną [...].
źródło: NKJP: Wypłukane jerzyki, Dziennik Polski, 2000-08-23
[...] jerzyk żywi się w locie. Nawet jeśli mu się to skrzydełko zrośnie, to i tak nie przeżyje - zginie z głodu.
źródło: NKJP: MGr: Czasami trzeba zabić, Express Ilustrowany, 2001-06-02
Data ostatniej modyfikacji: 29.08.2022
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN