UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

juk

Chronologizacja

1547, SPXVI

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. juk
juki
D. juku
juków
C. jukowi
jukom
B. juk
juki
N. jukiem
jukami
Ms. juku
jukach
W. juku
juki

Inne uwagi

Zwykle lm

Pochodzenie

tur. jük 'ładunek na grzbiecie zwierzęcia, ciężar, brzemię'

Definicja

skórzany worek służący do przewożenia bagażu na grzbiecie zwierzęcia

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Najbliższe środowisko życia człowieka sprzęty domowe i przedmioty codziennego użytku

Połączenia

  • konie pod juki
  • mieć coś, wieźć w jukach
  • chować, pakować do juków
  • wyjąć z juków

Cytaty

Chociaż nieco już podstarzały rumak Belial niósł mnie łagodnie, dostosowując się pokornie do potrzeb mego ciała, zacząłem w połowie drogi odczuwać bóle w krzyżach świadczące o nieuchronnie nadciągającej starości. Na szczęście wiozłem w jukach specjalną maść własnego pomysłu, sporządzoną z kojących cierpienie ziół.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004

Spętane konie puszczono na popas; ludzie również posilili się zapasami żywności wydobytymi z juków.

źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963

Jeździec, ściągnąwszy juki z wierzchowca, odwrócił się.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992

Juk stanowi oparcie dla przenoszonego ładunku, rozkłada dźwigany ciężar równomiernie na grzbiecie konia i daje możność umocowania i unieruchomienia ładunku, by nie przeszkadzał koniowi w ruchu.

źródło: Instrukcja taborowa. Cz. 1. Rozdział D. Rzędy juczne (lucznictwokonne.pl)

Data ostatniej modyfikacji: 14.10.2022
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj