Spotykane również formy D. lejc, lejcy, które jednak uważane są za niepoprawne. Sporadycznie pojawiają się także historyczne formy lp lejc, lejca, mające we współczesnej polszczyźnie charakter archaiczny.
Pochodzenie
śr.-w.-niem.leit-seil
śr.-d.-niem.leide-sēl
Definicja
część uprzęży w postaci pasów przymocowanych do uzdy, służąca do kierowania koniem lub innym zwierzęciem pociągowym
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt
Zaprzągł konie, siadł na furę, wziął bat, lejce i tak jeździł wokół miasta, aż się, panie, ściemniło.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
Kiedy Witia przy bramie Kargulów ściągnął lejce, ogier znów zaczął tańczyć, wyginając szyję.
źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1967
Woźnice klęli, chlaszcząc konie lejcami, wychylając się, zerkali niespokojnie, czy koła są w dostatecznej odległości od skraju wąwozu, przy którym biegła wąska, nierówna droga.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
Teraz powolutku, powstrzymując na lejcach śpieszące się do żłobu konie, wlokłem się kopyto za kopytem.
źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1967