UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

krotochwilnie

Chronologizacja

1564, SPXVI

Odmiana

część mowy: przysłówek

Pochodzenie

Od: krotochwila

Definicja

książk. 
w sposób mający kogoś rozbawić albo komuś dokuczyć

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

Połączenia

  • brzmieć, zachowywać się krotochwilnie

Cytaty

[...] zespół ludowy „Słowianie” z Pakosławia krotochwilnie zabawiał mieszkańców gminy i gości z odległych okolic, zebranych w tamtejszym Domu Strażaka.

źródło: NKJP: Zapustne igrce, Gazeta Poznańska, 2003-03-01

Obrady radnych na comiesięcznych sesjach [...] często bywają tematem prezentowanych w tym miejscu felietonowych dywagacji. Zawsze z należną rewerencją, choć czasem nieco krotochwilnie.

źródło: NKJP: Andrzej Winogrodzki: Antyczny powiew, Gazeta Krakowska, 2006-10-06

[...] nazywał krotochwilnie (gdy pastor Schmidt nie słyszał) wspaniałą świątynię - „okrąglakiem”.

źródło: Bolesław Mrówczyński: Żołnierz nieznany, 1964 (books.google.pl)

Data ostatniej modyfikacji: 11.12.2023
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj