UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

flank

częściej flanka

1684, Kart XVII-XVIII

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

1. w bitwie

wojsk.

boczne skrzydło ugrupowania bojowego działającego na lądzie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna armia

	Polska polna artyleria ukryta w chaszczach, które zarastały podnóża góry, odezwała się z flanków. źródło: Andrzej Stojowski: W ręku Boga, 1997 (google.books.pl)
	Szef głównego personelu niemieckiej armii OKW, Franz Halder wyraził obawy o zaabsorbowanie Hitlera w walki w mieście, przy ignorowaniu słabych flanków. źródło: NKJP: Internet
	Przedstawiono nam plan batalii, który przyjęliśmy niechętnie żądaliśmy wsparcia z czołgów, artylerii i lotnictwa, nalegaliśmy też szczególnie mocno, by ruszyły siły z flanków. źródło: Zofia Szleyen: Wiatraki i messerschmitty, 1965 (google.books.pl)
	Aleksander spodziewał się perskiej akcji oskrzydlającej i dlatego też postawił znaczne siły na obydwu flankach . Na prawym flanku umieścił grecką zaciężną kawalerię [...] źródło: Witold Dzięcioł: Aleksander Wielki Macedoński, 1963 (google.books.pl)

skrajna część czegoś zagrożona od zewnątrz w jakiś sposób

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości przestrzeni ułożenie względem siebie

Bażanty zbiegają na nogach ku skrajowi zagaju, szelmy przyczaiły się. Z flanków dolatuje odgłos dwóch pojedynczych strzałów. „To pewnie lisy”, myślę.

źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Requiem dla ziemiaństwa, 2005 (google.books.pl)

Sygnał na rogu podany z flanków miał być hasłem, że ludzie i psy ruszyli i pędzą zwierza.

źródło: Bronisław Heyduk: Janina znak Sobieskich, 1983 (google.books.pl)

Data ostatniej modyfikacji: 23.11.2022