UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

minoderia

Chronologizacja

1847, Gwiazda, nr 2, polona.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. minoderia
minoderie
D. minoderii
minoderii
neut
minoderyj
char
C. minoderii
minoderiom
B. minoderię
minoderie
N. minoderią
minoderiami
Ms. minoderii
minoderiach
W. minoderio
minoderie

Inne uwagi

Zwykle lp

Pochodzenie

fr. minauderie

Definicja

książk.  pejorat. 
wypowiedzi, przybieranie min lub gesty, których celem jest przypodobanie się komuś, ale otoczenie odbiera je jako przesadne i nieszczere

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Cytaty

Dopiero później, po dłuższej zażyłości, odkryłem w nim sporo minoderii, skrzętnie ukrywanej pychy i dążenia do zdobycia pozycji pierwszego wśród pierwszych.

źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995

Niezręczna kokieteria, na przykład słodkie minki, mizdrzenie się i nazbyt pieszczotliwa mowa, może robić wrażenie wręcz odpychające. Minoderia i gruchanie, niepasujące ani do wyglądu, ani do wieku kobiety, budzą u partnera śmiech i chęć ucieczki, a ponadto są niesłychanie nużące dla otoczenia.

źródło: NKJP: Michalina Wistocka: Sztuka kochania, 1978

[...] ludzie mają dość minoderii i hałaśliwej autoprezentacji rozmaitych showmanów.

źródło: NKJP: Mirosław Pęczak: Siła rozmowy, Polityka, 2000-03-18

Odesłania

Zob. też:

kokieteria

Data ostatniej modyfikacji: 06.12.2022
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj