1862,
Gazeta Polska, nr 250, polona.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
negocjatorka
|
negocjatorki
|
|
D. |
negocjatorki
|
negocjatorek
|
|
|
|
C. |
negocjatorce
|
negocjatorkom
|
|
B. |
negocjatorkę
|
negocjatorki
|
|
N. |
negocjatorką
|
negocjatorkami
|
|
Ms. |
negocjatorce
|
negocjatorkach
|
|
W. |
negocjatorko
|
negocjatorki
|
|
kobieta, która prowadzi negocjacje jako przedstawicielka jednej ze stron
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne
- główna, policyjna, handlowa negocjatorka
|
Rozpoczęła się kilkunastominutowa próba podjęcia dialogu z desperatem. [...] Kontakt słowny z mężczyzną udało się nawiązać negocjatorce.
źródło: NKJP: mars: Chciał popełnić samobójstwo, Życie Podkarpackie, 2008-04-23
|
|
Nowością podczas szpitalnych akcji było zaproszenie do udziału policyjnej negocjatorki.
źródło: NKJP: (mar): Żeby było bezpieczniej, Dziennik Bałtycki, 2005-09-16
|
|
Naturalnym kandydatem do reprezentowania Polski na wysokim stanowisku unijnym wydaje się [...] główna negocjatorka układu akcesyjnego [...].
źródło: NKJP: Maciej Węgrzyn: Felieton Codzienny, Gazeta Wrocławska, 2003-10-28
|
Data ostatniej modyfikacji: 24.01.2023
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN