1909,
Kurjer Warszawski, nr 296, polona.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
pacyfistka
|
pacyfistki
|
|
| D. |
pacyfistki
|
pacyfistek
|
|
|
|
| C. |
pacyfistce
|
pacyfistkom
|
|
| B. |
pacyfistkę
|
pacyfistki
|
|
| N. |
pacyfistką
|
pacyfistkami
|
|
| Ms. |
pacyfistce
|
pacyfistkach
|
|
| W. |
pacyfistko
|
pacyfistki
|
|
zwolenniczka poglądu, według którego każda wojna jest złem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
doktryny i poglądy polityczne
- bezkompromisowa, skrajna, zdeklarowana pacyfistka
|
Widziałam zbyt wiele wojen i nieszczęść, jakie one niosą ze sobą. Uważam się za pacyfistkę, ale to nie przeszkadza mi w nazwaniu siebie patriotką.
źródło: NKJP: Magdalena Kaszulanis: Wszystkiemu winni pacyfiści, Trybuna, 2006
|
|
Jestem pacyfistką i katoliczką. Nie wierzę w sens żadnej wojny.
źródło: NKJP: Tadeusz Wójciak: Wojna o pokój, Polityka, 2005-10-08
|
|
Nie wszystkie [...] panie chciały strzelać. Niektóre zarzekły się, że są pacyfistkami i nie wezmą broni do ręki [...].
źródło: NKJP: Zmęczone oko burmistrza, Dziennik Polski, 2002-06-21
|
|
Daisy była pacyfistką. W czasie I wojny światowej wysyłała dramatyczne apele do rządów o ludzkie traktowanie jeńców wojennych.
źródło: NKJP: Artur Szałkowski: Sekrety rodu Hochbergów, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-11-04
|
Data ostatniej modyfikacji: 15.02.2023
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN