UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

nieuctwo

Chronologizacja

1772, SL

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. nieuctwo
nieuctwa
D. nieuctwa
nieuctw
C. nieuctwu
nieuctwom
B. nieuctwo
nieuctwa
N. nieuctwem
nieuctwami
Ms. nieuctwie
nieuctwach
W. nieuctwo
nieuctwa

Inne uwagi

Zwykle lp

Pochodzenie

Zob. uczyć

Definicja

pejorat. 
brak wymaganej wiedzy lub wykształcenia, będący wynikiem niechęci do uczenia się

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

Połączenia

  • zwykłe nieuctwo
  • nieuctwo i lenistwo
  • zarzucać komuś nieuctwo

Cytaty

[...] w ocenie Andrieja, był technicznym ignorantem, który błędy wynikające z własnego nieuctwa zwykł zwalać na konstruktorów.

źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007

A że zwalczał obyczaje kleru, korupcję, symonię, cezaryzm papieży, głupotę i nieuctwo mnichów, był przez stronę katolicką uważany za ojca duchowego reformacji.

źródło: NKJP: Jerzy Ziomek: Renesans, 1973

Byłem wymagającym lekarzem, nie tolerowałem u współpracowników, średniego personelu medycznego nieuctwa i bałaganu.

źródło: NKJP: Elżbieta Włodarczyk: Jak zostałem aniołem śmierci, Express Ilustrowany, 2002-12-05

Grubo ponad pół wieku temu, po raz pierwszy wylany ze studiów za nieuctwo, zostałem na rok klasą robotniczą, bo nic innego nie umiałem.

źródło: NKJP: Stanisław Tym: Czekoladopodobni, Polityka, 2008-03-01

Data ostatniej modyfikacji: 07.03.2023
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj