UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

nachmurzony

Zob. nachmurzyć się

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

1.a człowiek

wyrazem twarzy okazujący zły nastrój, który jest rezultatem niezadowolenia z czegoś lub urazy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

Nachmurzony jest, bo wnętrzności palą go po wczorajszej libacji. O co mógłby mieć żal?

źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963

Nachmurzony, nawet nie zwracał uwagi na widoki roztaczające się z pokładu. Do uszu jego nie dolatywały zachwyty reszty załogi.

źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek wśród łowców głów,1965

[...] nigdy nie czułam sympatii do jej matki, zawsze była nieprzyjemną dziewczyną, skryta, nachmurzona i spode łba patrząca.

źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Miazga, 1979

wyrażający czyjś zły nastrój, który jest rezultatem niezadowolenia z czegoś lub urazy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

„Nic nie robię” - odparł [...] ponuro, rzucając nachmurzone spojrzenie Kamykowi, który udał, że tego nie widzi.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem, 2005

Mój przeciwnik nie był dziś zbyt rozmowny, nachmurzona twarz, zmarszczone brwi.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Dwie Miłości, 2008

Data ostatniej modyfikacji: 16.03.2023