Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | hejnał |
hejnały |
|
D. | hejnału |
hejnałów |
|
C. | hejnałowi |
hejnałom |
|
B. | hejnał |
hejnały |
|
N. | hejnałem |
hejnałami |
|
Ms. | hejnale |
hejnałach |
|
W. | hejnale |
hejnały |
Pochodzenie
węg. hajnal 'jutrzenka, zorza, świt'
1. mariacki
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność artystyczna człowieka muzyka
Relacje znaczeniowe
hiperonimy: | melodia |
Połączenia
- hejnał krakowski, mariacki, toruński; miejski
- hejnał miasta
- dźwięki hejnału
- hejnał rozbrzmiewa, rozpocznie coś
- wysłuchać hejnału
- grać, odegrać/odgrywać, skomponować, wykonać hejnał
Cytaty
W Krakowie sygnałem dającym początek obiadom w restauracjach, gospodach i traktierniach był hejnał mariacki o godzinie dwunastej w południe. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce. Od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2004 |
|
Opolski hejnał to melodia ludowa, która od 1952 roku jest także sygnałem rozgłośni Polskiego Radia w Opolu. źródło: NKJP: Karol Gilski: Jak hejnalista z hejnalistą, Trybuna Śląska, 2001-07-27 |
|
Sygnaliści z całej Polski wykonywali swoje hejnały w samo południe z drugiego piętra gdańskiego ratusza. źródło: NKJP: Romek Piela: Czy utwór kłodzkich muzyków będzie grany z miejskiego Ratusza?, Gazeta Wrocławska nr 16/08, 1999 |
|
Hejnał myśliwski zagrany w lesie, powtarzany echem, nie ma sobie równych [...]. źródło: NKJP: Joanna Kasprzak: Sztuka zapomniana, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-02-06 |
2. żurawi
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt zwyczaje i zachowania zwierząt
CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt ptaki
KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii dźwięki
Połączenia
- żurawi hejnał
Cytaty
O świcie budził mnie żurawi hejnał, bo leśniczówka położona była w pobliżu moczarów, gdzie gnieździły się te ptaki. źródło: NKJP: Andrzej Marek Śmiałowski: Polowanie, Las Polski, 2009-09-16 |
|
Słońce opuszczało się coraz to niżej nad ciemny bór, odkrzyczały hejnał lecące na zachód żurawie [...]. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002 |