1808,
Kuryer Litewski, nr 13, polona.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
liczba pojedyncza
liczba mnoga
M.
polder
poldery
D.
polderu
polderów
C.
polderowi
polderom
B.
polder
poldery
N.
polderem
polderami
Ms.
polderze
polderach
W.
polderze
poldery
geogr.
urodzajny teren nadmorski, położony poniżej poziomu morza, który sztucznie osuszono i zabezpieczono wałami przed zalaniem
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
ukształtowanie terenu
holenderski, zalewowy polder
budować, osuszać, tworzyć polder
Chciała koniecznie wiedzieć, jak teraz wygląda miasto, czy na wydmach pobudowano bungalowy i czy kanały przy polderach są oczyszczane regularnie.
źródło: NKJP: Paweł Huelle: Opowieści chłodnego morza, 2008
[...] nic nie stoi na przeszkodzie, by budować wały wokół polderu , a jednocześnie wydobywać żwir z jego czaszy.
źródło: NKJP: Mirosława Książek: Arabowie chcą kupić śląską ojcowiznę, Dziennik Zachodni, 2008-03-31
Kiedy we Francji rządził Król Słońce, spadła średnia temperatura powietrza na Ziemi. Zamarzały poldery , przez Bałtyk konno można było pojechać do Szwecji.
źródło: NKJP: Małgorzata Matuszewska: Mrówka kontra Ameryka, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-02-10
Data ostatniej modyfikacji: 18.09.2023
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN