książk.
to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że zwraca to uwagę
|
Zdarza się, że ktoś niepospolicie dzielny dzisiaj, jutro okaże się tchórzem.
źródło: NKJP: Michał Komar: Wtajemniczenia, 2009
|
|
Od razu wpadł mi w oko. Wysmukły szatyn, o niepospolicie zielonych oczach.
źródło: NKJP: Stać mnie na szczęście, Trybuna Śląska, 2003-08-25
|
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
niepospolicie_ Przym. st. równy, Przysł. st. równy, Cz. - cecha stopniowalna |
| szyk: stały: antepozycja |
Data ostatniej modyfikacji: 18.03.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN