UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

perorować

1 połowa XVII w., Kart XVII-XVIII

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	perorowałem +(e)m perorował	perorowałam +(e)m perorowała	perorowałom +(e)m perorowało	perorowaliśmy +(e)śmy perorowali	perorowałyśmy +(e)śmy perorowały
2 os.	perorowałeś +(e)ś perorował	perorowałaś +(e)ś perorowała	perorowałoś +(e)ś perorowało	perorowaliście +(e)ście perorowali	perorowałyście +(e)ście perorowały
3 os.	perorował	perorowała	perorowało	perorowali	perorowały

bezosobnik: perorowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę perorował będę perorować	będę perorowała będę perorować	będę perorowało będę perorować	będziemy perorowali będziemy perorować	będziemy perorowały będziemy perorować
2 os.	będziesz perorował będziesz perorować	będziesz perorowała będziesz perorować	będziesz perorowało będziesz perorować	będziecie perorowali będziecie perorować	będziecie perorowały będziecie perorować
3 os.	będzie perorował będzie perorować	będzie perorowała będzie perorować	będzie perorowało będzie perorować	będą perorowali będą perorować	będą perorowały będą perorować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		perorujmy
2 os.	peroruj	perorujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	perorowałbym bym perorował	perorowałabym bym perorowała	perorowałobym bym perorowało	perorowalibyśmy byśmy perorowali	perorowałybyśmy byśmy perorowały
2 os.	perorowałbyś byś perorował	perorowałabyś byś perorowała	perorowałobyś byś perorowało	perorowalibyście byście perorowali	perorowałybyście byście perorowały
3 os.	perorowałby by perorował	perorowałaby by perorowała	perorowałoby by perorowało	perorowaliby by perorowali	perorowałyby by perorowały

bezosobnik: perorowano by

bezokolicznik: perorować

imiesłów przysłówkowy współczesny: perorując

gerundium: perorowanie

imiesłów przymiotnikowy czynny: perorujący

łac. perōrō, perōrāre 'przemawiać, wykładać ustnie; zakończyć mowę'

książk.

mówić o czymś długo i z przejęciem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język mówienie

	Nauczono cię, że masz być skromny, ale w cichości ducha marzysz o wielkości i znaczeniu, dlatego po paru głębszych zaczynasz puszyć się jak paw i perorować na temat swoich niezwykłych zasług. źródło: NKJP: Anna Dodziuk: Wyjść z matni. Proste rozmowy o zgubnym nałogu, 1994
	Wychodzi na to, że część wyborców jest mniej ważna, bo umrze szybciej (prawdopodobnie) niż pozostali. I jakby nie wydziwiać, jest to jedyne obiektywne kryterium, jakim mogą się posługiwać ci, którzy z zapałem perorują o wspaniałych młodych wyborcach i mniej ważnych (a niech się frustrują) starcach. źródło: NKJP: Internet
	Paryski sąd od lat był namiastką reprezentacji narodu - to tu prawnicy perorowali przeciwko projektom zmian podatkowych, rzucając hasła obrony praw ludu i arbitralności władzy królewskiej. źródło: NKJP: Aleksander Porada: Naszyjnik Marii Antoniny, Polityka, 2006-07-22
	– To wszystko, co się dziś dzieje, przypomina mi stalinizm. Tak samo bezwzględnie traktowało się ludzi [...] – podniesionym głosem peroruje matka [...]. źródło: NKJP: Katarzyna Śliwa: W kolejce po pracę, Mazowieckie To i Owo, 2004-09-23
	Wytężył słuch, ale nic więcej nie uchwycił. Ksiądz coś perorował, ale o czym mówił, nie wiadomo było. źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Młyn nad Lutynią, 1946

	+	perorować	+	(na temat KOGO/CZEGO \| o KIM/CZYM \| przeciwko KOMU/CZEMU)
	+	perorować	+	(MOWA WPROST)

Data ostatniej modyfikacji: 19.04.2024