1962,
Życie i Myśl, books.google.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
radiesteta
|
radiesteci
|
ndepr |
radiestety
|
depr |
| D. |
radiestety
|
radiestetów
|
|
| C. |
radiestecie
|
radiestetom
|
|
| B. |
radiestetę
|
radiestetów
|
|
| N. |
radiestetą
|
radiestetami
|
|
| Ms. |
radiestecie
|
radiestetach
|
|
| W. |
radiesteto
|
radiesteci
|
ndepr |
radiestety
|
depr |
osoba, która wykrywa ludzi lub obiekty za pomocą wahadełka, różdżki (pręta z widełkami) albo dzięki swoim szczególnym zdolnościom
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy
|
We wskazanym przez radiestetę miejscu natrafiono w trakcie budowy na szczątki konstrukcji drewnianej studni sprzed około stu lat.
źródło: NKJP: Dagmara Kamińska: Życiodajne źródło, Dziennik Zachodni, 2002-06-07
|
|
W końcu radiesteta uzbrojony w dwa wahadełka ruszył na poszukiwanie wodnych żył.
źródło: NKJP: Tomasz Jastrun: Rzeka podziemna, 2005
|
|
Jako radiosteta z pewnym doświadczeniem w badaniach teleradiestezyjnych zacząłem myśleć w tej sprawie.
źródło: Witold Stanisław Michałowski: Tajemnica Ossendowskiego, 1983 (books.google.pl)
|
Data ostatniej modyfikacji: 29.05.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN