UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

sromać się

Chronologizacja

2 połowa XIV w., SStp

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. sromam się
sromamy się
2 os. sromasz się
sromacie się
3 os. sroma się
sromają się

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. sromałem się
+(e)m się sromał
sromałam się
+(e)m się sromała
sromałom się
+(e)m się sromało
sromaliśmy się
+(e)śmy się sromali
sromałyśmy się
+(e)śmy się sromały
2 os. sromałeś się
+(e)ś się sromał
sromałaś się
+(e)ś się sromała
sromałoś się
+(e)ś się sromało
sromaliście się
+(e)ście się sromali
sromałyście się
+(e)ście się sromały
3 os. sromał się
sromała się
sromało się
sromali się
sromały się

bezosobnik: sromano się

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. będę się sromał
będę się sromać
będę się sromała
będę się sromać
będę się sromało
będę się sromać
będziemy się sromali
będziemy się sromać
będziemy się sromały
będziemy się sromać
2 os. będziesz się sromał
będziesz się sromać
będziesz się sromała
będziesz się sromać
będziesz się sromało
będziesz się sromać
będziecie się sromali
będziecie się sromać
będziecie się sromały
będziecie się sromać
3 os. będzie się sromał
będzie się sromać
będzie się sromała
będzie się sromać
będzie się sromało
będzie się sromać
będą się sromali
będą się sromać
będą się sromały
będą się sromać

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. sromajmy się
2 os. sromaj się
sromajcie się

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. sromałbym się
bym się sromał
sromałabym się
bym się sromała
sromałobym się
bym się sromało
sromalibyśmy się
byśmy się sromali
sromałybyśmy się
byśmy się sromały
2 os. sromałbyś się
byś się sromał
sromałabyś się
byś się sromała
sromałobyś się
byś się sromało
sromalibyście się
byście się sromali
sromałybyście się
byście się sromały
3 os. sromałby się
by się sromał
sromałaby się
by się sromała
sromałoby się
by się sromało
sromaliby się
by się sromali
sromałyby się
by się sromały

bezosobnik: sromano by się

bezokolicznik: sromać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: sromając się

gerundium: sromanie się

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. sromanie się
sromania się
D. sromania się
sromań się
C. sromaniu się
sromaniom się
B. sromanie się
sromania się
N. sromaniem się
sromaniami się
Ms. sromaniu się
sromaniach się
W. sromanie się
sromania się

imiesłów przymiotnikowy czynny: sromający się

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. sromający się
sromający się
sromający się
sromające się
sromająca się
D. sromającego się
sromającego się
sromającego się
sromającego się
sromającej się
C. sromającemu się
sromającemu się
sromającemu się
sromającemu się
sromającej się
B. sromającego się
sromającego się
sromający się
sromające się
sromającą się
N. sromającym się
sromającym się
sromającym się
sromającym się
sromającą się
Ms. sromającym się
sromającym się
sromającym się
sromającym się
sromającej się
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. sromający się
sromający się
sromające się
sromające się
D. sromających się
sromających się
sromających się
sromających się
C. sromającym się
sromającym się
sromającym się
sromającym się
B. sromających się
sromających się
sromających się
sromające się
N. sromającymi się
sromającymi się
sromającymi się
sromającymi się
Ms. sromających się
sromających się
sromających się
sromających się

Pochodzenie

Zob. srom

Definicja

daw. 
wstydzić się - zachowania

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

Relacje znaczeniowe

synonimy:  wstydzić się

Cytaty

Obiecaliście wszak wpaść zaraz z rana i zapłacić za wczorajsze wyczyny. A ja, pomyśleć tylko, sądziłem, że łżecie, jak zwykle. Wstyd mi, jako żywo.
- Zupełnie niepotrzebnie się sromasz, dobry człowieku - powiedział niefrasobliwie trubadur.

źródło: NKJP: Andrzej Spakowski: Miecz przeznaczenia, 1992

[...] panny gołe, sromając się i chichocząc w zawstydzeniu, patrzą, jak w wyścielonej siwą sierścią dziupli lęgnie się niepokaźny kogutek...

źródło: NKJP: Marian Pilot: Na odchodnym, 2002

Data ostatniej modyfikacji: 12.07.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj