1823,
Krzysztof Celestyn Mrongowiusz, Słownik niemiecko-polski, books.google.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
werkmistrz
|
werkmistrze
werkmistrzowie
|
ndepr |
werkmistrze
|
depr |
D. |
werkmistrza
|
werkmistrzów
|
|
C. |
werkmistrzowi
|
werkmistrzom
|
|
B. |
werkmistrza
|
werkmistrzów
|
|
N. |
werkmistrzem
|
werkmistrzami
|
|
Ms. |
werkmistrzu
|
werkmistrzach
|
|
W. |
werkmistrzu
|
werkmistrze
werkmistrzowie
|
ndepr |
werkmistrze
|
depr |
daw.
rzemieślnik, który miał uprawnienia do samodzielnego prowadzenia warsztatu i szkolenia uczniów w swoim rzemiośle
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
rzemiosło
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
pozaszkolne formy nauczania
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
|
Werkmistrz uparł się, że postawi cały pawilon bez żadnych rusztowań.
źródło: Władysław Czarnecki, Janusz Dembski: To był też mój Poznań, 1987 (books.google.pl)
|
Data ostatniej modyfikacji: 26.07.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN