1824,
Rocznik Towarzystwa Naukowego z Uniwersytetem Krakowskim Połączonego, books.google.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
rozpowszechniciel
|
rozpowszechniciele
|
ndepr |
rozpowszechniciele
|
depr |
| D. |
rozpowszechniciela
|
rozpowszechnicieli
|
|
| C. |
rozpowszechnicielowi
|
rozpowszechnicielom
|
|
| B. |
rozpowszechniciela
|
rozpowszechnicieli
|
|
| N. |
rozpowszechnicielem
|
rozpowszechnicielami
|
|
| Ms. |
rozpowszechnicielu
|
rozpowszechnicielach
|
|
| W. |
rozpowszechnicielu
|
rozpowszechniciele
|
ndepr |
rozpowszechniciele
|
depr |
daw.
ktoś, kto sprawia, że coś staje się częste, popularne lub ogólnie znane
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne
|
Sąsiad Foka był rozpowszechnicielem wszystkiego, co mu się wydawało dobre i pożyteczne.
źródło: Stanisław Vincenz: Barwinkowy wianek, 1983 (books.google.pl)
|
|
+ |
rozpowszechniciel |
+ |
|
Data ostatniej modyfikacji: 13.09.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN