część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
liczba pojedyncza
liczba mnoga
M.
rusznica
rusznice
D.
rusznicy
rusznic
C.
rusznicy
rusznicom
B.
rusznicę
rusznice
N.
rusznicą
rusznicami
Ms.
rusznicy
rusznicach
W.
rusznico
rusznice
dawna ręczna broń palna z długą lufą
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
rusznica i muszkiet
strzelić z rusznicy
Myśliwi na pierwszym siedzeniu zwróceni byli twarzami do koni [...]. Mieli rusznice , pistolety, szable i noże myśliwskie podobne do mizerykordii, lecz proste i obosieczne.
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953
[...] nie mając kul, nabił swoją rusznicę guzikiem od żupana i trafił nim dowódcę wojsk carskich Panina.
źródło: NKJP: Franciszek Palowski: Królowie z Celestatu, Gazeta Wyborcza, 1992-07-17
Siedzi ci, siedzi, i jak tylko kupiec z Przemyśla z towarem nadjedzie, z ruśnicą do kupca – i dawaj, powiada...
źródło: Ernest Bryll: Na szkle malowane, 1970 (books.google.pl)
Data ostatniej modyfikacji: 10.10.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN