UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

winduga

Chronologizacja

1772, Michał Abraham Trotz, Stanisław Nałęcz-Moszczeński, Zupełny niemiecki y polski mownik, books.google.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	winduga	windugi
D.	windugi	windug

C.	windudze	windugom
B.	windugę	windugi
N.	windugą	windugami
Ms.	windudze	windugach
W.	windugo	windugi

Pochodzenie

Zob. binduga

1. miejsce

Definicja

daw.

miejsce, w którym składowano drewno przeznaczone do związania w tratwy i dalszego transportu

Warianty

binduga

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I TECHNIKA Transport transport wodny

CZŁOWIEK I TECHNIKA Przemysł materiały używane w przemyśle

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

Cytaty

Ludność wsi Majkowic za pasienie bydła na pastwisku dworskim odrabiała za każde 3 dni wypasu 1 dzień, w którym wożono drzewo z lasu na windugę i do folwarku oraz wykonywano inne prace związane z rolnictwem.

źródło: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze: Prace etnograficzne, 1959 (books.google.pl)

2. urządzenie

Definicja

daw.

dźwig służący do wyładunku towarów ze statku

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I TECHNIKA Transport transport wodny

CZŁOWIEK I TECHNIKA Urządzenia i maszyny rodzaje urządzeń i maszyn

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

dźwig

Cytaty

W 1830 ukończono budowę obszernego magazynu solnego z wielkim dźwigiem, zwanym windugą, do wyładunku soli ze statków.

źródło: Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy, 1963 (books.google.pl)

Data ostatniej modyfikacji: 18.11.2024