wizawa

O, trzy dni minęły od po­przed­niej jego wi­zy­ty, a nie jeździł ci już, od tu­ma­nu ku­rzu nie­osłonięty, kałamaszką, [...] odtąd raz piękną ber­linką, la­kie­ro­waną, no­wiu­teńką, za im­pe­ra­tor­skie ru­bel­ki ku­pioną, in­nym ra­zem, jeśli z ja­kimś po­cze­snym gościem, to wy­godną wi­zawą, na po­dusz­kach roz­par­ty.

źródło: Jacek Dehnel: Matka Makryna, 2014 (legimi.pl)

W XVIII w. weszły w użycie wizawy, soliterki, kariolki i faetony, lekkie pojazdy przeznaczone do krótkich podróży lub spacerów.

źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2005