1848,
Ksawery Łukaszewski, Deutsch-Polnisches Taschen-Wörterbuch..., books.google.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
rzępolista
|
rzępoliści
|
ndepr |
rzępolisty
|
depr |
| D. |
rzępolisty
|
rzępolistów
|
|
| C. |
rzępoliście
|
rzępolistom
|
|
| B. |
rzępolistę
|
rzępolistów
|
|
| N. |
rzępolistą
|
rzępolistami
|
|
| Ms. |
rzępoliście
|
rzępolistach
|
|
| W. |
rzępolisto
|
rzępoliści
|
ndepr |
rzępolisty
|
depr |
rzad.
osoba, która gra nieumiejętnie na instrumencie muzycznym, czym budzi niechęć mówiącego
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka
|
Pan Mirek pięknie gra [...]. Najważniejsze, że jest profesjonalistą, a nie rzępolistą.
źródło: Internet: iswinoujscie.pl
|
Data ostatniej modyfikacji: 25.11.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN