UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wolentarz

Chronologizacja

2 połowa XVII w., Kart XVII-XVIII
W postaci: wolentarz/woluntarz

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wolentarz	wolentarze	ndepr
M.	wolentarz	wolentarze	depr
D.	wolentarza	wolentarzów wolentarzy
C.	wolentarzowi	wolentarzom
B.	wolentarza	wolentarzów wolentarzy
N.	wolentarzem	wolentarzami
Ms.	wolentarzu	wolentarzach
W.	wolentarzu	wolentarze	ndepr
W.	wolentarzu	wolentarze	depr

Pochodzenie

łac. voluntarius

Definicja

daw.

ochotnik - osoba, która zgłosiła się dobrowolnie do wojska

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna osoby związane z wojskiem i wojną

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

Relacje znaczeniowe

synonimy:

ochotnik, wolentariusz

Cytaty

Dowodzi wchodzącym w skład armii temerskiej korpusem złożonym z cintryjskich emigrantów i wolentarzy. Służy tam dość ochotników z wysp, bym miał wieści z pierwszej ręki.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997

[...] na tatarskich tyłach Łastowiecki dowodzący oddziałem kilkuset wolentarzy prowadził działania pozorowane.

źródło: NKJP: Internet

Data ostatniej modyfikacji: 16.12.2024