UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

rzępoła

Chronologizacja

1807, SL
W postaci: rzępola

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1, ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. rzępoła
rzępołowie
rzępoły
ndepr
rzępoły
depr
D. rzępoły
rzępołów
rzępoł
C. rzępole
rzępołom
B. rzępołę
rzępołów
rzępoły
N. rzępołą
rzępołami
Ms. rzępole
rzępołach
W. rzępoło
rzępołowie
rzępoły
ndepr
rzępoły
depr

Inne uwagi

Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm rzępoł, B. lm rzępoły. Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B lm rzępołów lub r. ż, D lm rzępoł, B. lm rzępoły

Pochodzenie

Zob. rzępolić

Definicja

pot. 
osoba, która gra nieumiejętnie na instrumencie muzycznym, czym budzi niechęć mówiącego

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność artystyczna człowieka muzyka

Relacje znaczeniowe

synonimy:  rzępolista

Cytaty

Słyszy się je zwykle w wykonaniu pogrzebowych rzępołów albo puszczane z głośnika w kaplicy, której przystoi raczej cisza nad zwłokami. Osłuchane. Ale jakże tu wybrzmiały!

źródło: NKJP: Koncert oliwski, Dziennik Bałtycki, 2011

Data ostatniej modyfikacji: 25.11.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj