1842,
Placyd Jankowski, Ostatni upiór w Bielehradzie, polona.pl
część mowy: operator metapredykatywny
pot.
w dużym stopniu, tak że mówiący czuje coś z tego powodu
|
Co to za jakieś diabelskie miasteczko, pomyśl Kwazarze, żeby tak dać dziewuszce kolędować na ulicy, w sakramencko mroźną noc.
źródło: KWJP: Andrzej Turczyński: Kuglarnia, 2018
|
|
Jest mi sakramencko przykro.
źródło: NKJP: Agnieszka Filipowicz: Krew jest taka sama!, Gazeta Krakowska, 2006-01-31
|
|
Chcę iść do szkoły. Mnie sakramencko się nudzi.
źródło: NKJP: Krystyna Pisarkowa: Składnia rozmowy telefonicznej, 1975
|
sakramencko _ Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna |
szyk: stały: antepozycja |
Data ostatniej modyfikacji: 28.11.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN