UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

rozsmucić się

Chronologizacja

1841, Adam Rogalski, Słownik rossyjsko-polski, t. 2, polona.pl

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rozsmucę się	rozsmucimy się
2 os.	rozsmucisz się	rozsmucicie się
3 os.	rozsmuci się	rozsmucą się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozsmuciłem się +(e)m się rozsmucił	rozsmuciłam się +(e)m się rozsmuciła	rozsmuciłom się +(e)m się rozsmuciło	rozsmuciliśmy się +(e)śmy się rozsmucili	rozsmuciłyśmy się +(e)śmy się rozsmuciły
2 os.	rozsmuciłeś się +(e)ś się rozsmucił	rozsmuciłaś się +(e)ś się rozsmuciła	rozsmuciłoś się +(e)ś się rozsmuciło	rozsmuciliście się +(e)ście się rozsmucili	rozsmuciłyście się +(e)ście się rozsmuciły
3 os.	rozsmucił się	rozsmuciła się	rozsmuciło się	rozsmucili się	rozsmuciły się

bezosobnik: rozsmucono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozsmućmy się
2 os.	rozsmuć się	rozsmućcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozsmuciłbym się bym się rozsmucił	rozsmuciłabym się bym się rozsmuciła	rozsmuciłobym się bym się rozsmuciło	rozsmucilibyśmy się byśmy się rozsmucili	rozsmuciłybyśmy się byśmy się rozsmuciły
2 os.	rozsmuciłbyś się byś się rozsmucił	rozsmuciłabyś się byś się rozsmuciła	rozsmuciłobyś się byś się rozsmuciło	rozsmucilibyście się byście się rozsmucili	rozsmuciłybyście się byście się rozsmuciły
3 os.	rozsmuciłby się by się rozsmucił	rozsmuciłaby się by się rozsmuciła	rozsmuciłoby się by się rozsmuciło	rozsmuciliby się by się rozsmucili	rozsmuciłyby się by się rozsmuciły

bezosobnik: rozsmucono by się

bezokolicznik: rozsmucić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

rozsmuciwszy się

gerundium: rozsmucenie się

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rozsmucenie się	rozsmucenia się
D.	rozsmucenia się	rozsmuceń się
C.	rozsmuceniu się	rozsmuceniom się
B.	rozsmucenie się	rozsmucenia się
N.	rozsmuceniem się	rozsmuceniami się
Ms.	rozsmuceniu się	rozsmuceniach się
W.	rozsmucenie się	rozsmucenia się

odpowiednik aspektowy: rozsmucać się

Pochodzenie

Zob. smucić

Definicja

książk.

wprowadzić się w bardzo smutny nastrój, który nie ustępuje przez dłuższy czas

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

Cytaty

[...] w końcu się nie rozsmucił i nie powrócił, a pękło mu nie serce, tylko wątroba, od gorzały, którą chlał garncami dla zabicia wyrzutów sumienia.

źródło: Internet: x.com/R_A_Ziemkiewicz

Czy zdoła się rozsmucić,
kiedy troski spadną na nią
stadem kraczących wron,
tak jak spadają prędzej czy później
na tych i tamtych,
a potem odfruwają,
okaleczając lub hartując?

źródło: Internet: julia.mersen.one.pl

Data ostatniej modyfikacji: 06.12.2024