UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

seduktor

Chronologizacja

1685, Kart XVII-XVIII

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. seduktor
seduktorzy
ndepr
seduktory
depr
D. seduktora
seduktorów
C. seduktorowi
seduktorom
B. seduktora
seduktorów
N. seduktorem
seduktorami
Ms. seduktorze
seduktorach
W. seduktorze
seduktorzy
ndepr
seduktory
depr

Pochodzenie

łac. sēductor 'oszust, uwodziciel'

Definicja

daw. 
uwodziciel

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego seksualność

Relacje znaczeniowe

synonimy:  uwodziciel

Cytaty

Cóż dopiero romantyczni krytycy libertyńskiej kokieterii i perucznych seduktorów! Przecież i w utworze Mickiewicza różowanie się Telimeny, odkryte przez Tadeusza niemal z przerażeniem [...], zostało przez narratora niezbyt dobrotliwie potraktowane [...].

źródło: Józef Bachórz: Jak pachnie na Litwie Mickiewicza, 2003 (books.google.pl)

Data ostatniej modyfikacji: 23.01.2025
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj