1847,
Xawery F. A. E. Łukaszewski, Słownik podręczny wyrazów obcych i rzadkich w języku polskim używanych, books.google.pl
Odmiana
część mowy: wykrzyknik
Pochodzenie
łac.sīc'tak, w ten sposób, tak własnie'
Definicja
książk.
nadawca wyraża zaskoczenie jakimś faktem lub podkreśla błąd w przywołanym cytacie
Noty o użyciu
Wyraz używany w zasadzie tylko w języku pisanym, zapisywany zwykle z wykrzyknikiem, w nawiasie okrągłym lub kwadratowym.
Wymowa
[s-ik]
Kwalifikacja tematyczna
ATEMATYCZNY
Cytaty
Miał już za sobą próby aktorskie; w Wadowicach grał Hajmona w „Antygonie” Sofoklesa i niesfornego Gucia (sic!) w „Ślubach panieńskich” Aleksandra Fredry.
źródło: NKJP: Henryka Wach-Malicka: Teatr doznań prawdziwych, Dziennik Zachodni, 2003-10-30
[...] nie miał encyklopedycznych zapędów, a jednak zawarł w swoich specyficznych memuarach mnóstwo szczegółów dotyczących filmów kręconych w latach 50. i 60. w Czechach (sic! bo Słowacją się nie zajmował).
źródło: KWJP: Sebastian Chosiński: Ten okrutny XX wiek: Kraj pod specjalnym nadzorem, Esensja, 2016-12-29
Jakoś się żywił dzięki łasce dobrych ludzi w swej kryjówce, którą w wyobraźni młodzieńczej podobało mu się nazywać „pustelnią” [sic! - Z.M.].
źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Żywoty świętych poprawione, 2000
Po przedstawieniu się [sic] zająłem miejsce przy stole.
źródło: KWJP: Piotr M. Majewski: Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego 1915−1945, 2016