1391,
SStp
W postaci: sieliszcze
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
n2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
siedliszcze
|
siedliszcza
|
|
| D. |
siedliszcza
|
siedliszczy
|
|
| C. |
siedliszczu
|
siedliszczom
|
|
| B. |
siedliszcze
|
siedliszcza
|
|
| N. |
siedliszczem
|
siedliszczami
|
|
| Ms. |
siedliszczu
|
siedliszczach
|
|
| W. |
siedliszcze
|
siedliszcza
|
|
rzad.
miejsce, w którym się mieszka w danym okresie
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie
|
[...] poślubił wdowę z Siemiechowa. Od jego nowego siedliszcza do Gromnika droga prowadziła obok domu moich rodziców.
źródło: KWJP: Jerzy S. Łątka: Zemsta zza grobu Stanisława Pytla. Historia okrutnej zbrodni w Brzozowej, 2018
|
|
Analizy wskazują, że rycerskie siedliszcze funkcjonowało tu od końca XIII do XVI wieku.
źródło: KWJP: Wiadomości, Mówią Wieki, 2020-11-02
|
|
Wychowywałem się na Ursynowie, takim siedliszczu rozmaitych grup nagrywających wszystko na kamery wideo.
źródło: KWJP: Robert Mazurek: To wszystko jest na niby, Dziennik Gazeta Prawna, 2019-04-05
|
Data ostatniej modyfikacji: 21.02.2025
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN