UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

solicytator

Chronologizacja

1 połowa XVII w., Kart XVII-XVIII

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. solicytator
solicytatorowie
solicytatorzy
ndepr
solicytatory
depr
D. solicytatora
solicytatorów
C. solicytatorowi
solicytatorom
B. solicytatora
solicytatorów
N. solicytatorem
solicytatorami
Ms. solicytatorze
solicytatorach
W. solicytatorze
solicytatorowie
solicytatorzy
ndepr
solicytatory
depr

Pochodzenie

łac. śred. sollicitātor

Definicja

daw. 
osoba, która o coś prosi lub zabiega

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

Relacje znaczeniowe

synonimy:  solicytant

Cytaty

[...] wybór księżny Ludwiki nie był właściwy. O tym jednak dowiedziała się za późno, gdy solicytator okazał się zręcznym hochsztaplerem.

źródło: Ryszard Kincel: Kłopotliwy książę Sułkowski, 1984 (books.google.pl)

Odesłania

Zob. też:

petent

Data ostatniej modyfikacji: 20.03.2025
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj