UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

przegłos

Chronologizacja

1847, Kościół i Szkoła, z. 6, polona.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. przegłos
przegłosy
D. przegłosu
przegłosów
C. przegłosowi
przegłosom
B. przegłos
przegłosy
N. przegłosem
przegłosami
Ms. przegłosie
przegłosach
W. przegłosie
przegłosy

Pochodzenie

Kalka niem. umlaut (Bańk)

Definicja

jęz. 
następująca na jakimś etapie historycznego rozwoju języka wymiana samogłoski na inną pod wpływem oddziaływania głosek współwystępujących w danym wyrazie

Noty o użyciu

Występuje jako element terminów odnoszących się do poszczególnych procesów tego rodzaju, które nastąpiły w określonych językach, np. przegłos polski, przegłos niemiecki.

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język

Połączenia

  • przegłos samogłoski
  • przegłos nastąpił
  • spowodować przegłos

Cytaty

W słowackim nie nastąpił przegłos a w e po spółgłosce miękkiej [...].

źródło: Ewa Siatkowska: Rodzina języków zachodniosłowiańskich. Zarys historyczny, 1992 (books.google.pl)

Porównanie z językiem rosyjskim ukazuje starszy stan słowiański zachowany w tym języku, niezmieniony przegłosem.

źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

Zarysowana wskutek przegłosów é i ę granica między grupą lechicką a resztą Słowiańszczyzny północnej została znacznie pogłębiona [...].

źródło: Antoni Furdal: Rozpad języka prasłowiańskiego w świetle rozwoju głosowego, 1961 (books.google.pl)

[...] nastąpił przegłos e do o.

źródło: Jadwiga Łuszczyńska: Nazwy geograficzne Pomorza Gdańskiego z sufiksem -in-, 1983 (books.google.pl)

Składnia

bez ograniczeń + przegłos +
(CZEGO) + (do CZEGO | w CO)
Data ostatniej modyfikacji: 20.05.2025
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj