1860,
Dziennik Literacki, nr 38, books.google.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
n2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
poturadło
|
poturadła
|
|
| D. |
poturadła
|
poturadeł
|
|
| C. |
poturadłu
|
poturadłom
|
|
| B. |
poturadło
|
poturadła
|
|
| N. |
poturadłem
|
poturadłami
|
|
| Ms. |
poturadle
|
poturadłach
|
|
| W. |
poturadło
|
poturadła
|
|
Od: daw. poturać, zob. tyrać
pejorat.
przest.
osoba mało zaradna, którą się wszyscy wysługują i którą lekceważą
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
|
Znalazł się na naszym bloku nauczyciel ze Śląska, nazwiskiem Przybyła. Figura to była komiczna, ot poturadło blokowe.
źródło: Materiały i dokumenty do dziejów nauki polskiej w czasie II wojny światowej, tom 1, 1980 (books.google.pl)
|
|
Oczywiście teraz ona była niezadowolona i z niej byli niezadowoleni, biedne poturadło.
źródło: Kazimierz Chłedowski, Antoni Knot: Pamie̜tniki: Galicja, 1843-1880, 1957 (books.google.pl)
|
Data ostatniej modyfikacji: 26.05.2025
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN