różowi

Może było i tak, że postrzegali Polskę jako kraj zawłaszczony przez lewicę. Ale czy to znaczy, że wolno przez publiczne medium krzyczeć: czerwoni i różowi, mieliście już swoje pięć minut, dziś nie ma dla was miejsca, teraz przemówi prawica?

źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Pampersjada, Gazeta Wyborcza, 1996-04-27

[...] słyszałem jako krytykę, że różowi się porozumieli z czerwonymi, że to jest próba uratowania komunizmu.

źródło: NKJP: Rozmawiać bez nienawiści, Gazeta Wyborcza, 1992-04-25

Dlatego tak bardzo irytuje mnie teraz, kiedy ryczałtowo odsądza się od czci i wiary jakieś kategorie ludzi określane prostymi liczmanami - czerwoni, różowi, czarni. Nie ma tak. Są pojedynczy ludzie, ich czyny i ich biografie.

źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995

Idą różowi. Na pierwszym miejscu w ostatnich sondażach, z prognozą 30 proc. głosów, znajdują się Partia Koalicyjna w sojuszu z Wiejską Partią Ludową. Jest to mieszanka lewicowych intelektualistów, „umiarkowanych niepodległościowców” , jak również ludzi byłej nomenklatury partyjnej i gospodarczej, miejskiej i wiejskiej.

źródło: NKJP: Grzegorz Gromadzki, Gazeta Wyborcza, 1995-03-03

Różowi natomiast od początku dążyli do wypracowania „trzeciej drogi”, tj. socjalizmu z ludzką twarzą, a więc takiego ustroju, który gwarantuje nie tylko pewien „niezamordystyczny styl sprawowania rządów”, czyli rzeczywistość niezmilitaryzowaną, ale z drugiej, pilnuje, by ustrój państwa nie został związany z chrześcijańską etyką i katolickim światopoglądem.

źródło: Internet