UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

ceremonialnie

Chronologizacja

1807, SL

Odmiana

część mowy: przysłówek

Pochodzenie

Zob. ceremoniał

Definicja

w sposób oficjalny i uroczysty

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja uroczystości i święta

Połączenia

  • ceremonialnie i uroczyście
  • kłaniać się, ukłonić się; przyklęknąć; przywitać, witać; spożywać coś; ucałować ceremonialnie

Cytaty

Czasem wita mnie ceremonialnie: - Witaj, matko!

źródło: NKJP: Anna Sobolewska: Cela: odpowiedź na zespół Downa, 2009

Ukłoniłem się jej ceremonialnie i trzymając za rękę, zaprowadziłem do sali tanecznej.

źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997

Był przy tym szarmancki, całował kobiety w rękę, ceremonialnie przepuszczał je w drzwiach, błyskawicznie nawiązywał przyjaźnie.

źródło: NKJP: Marcin Wojciechowski: Pomarańczowy majdan, 2006

Grzegorz siada do fortepianu ceremonialnie, poprawia krzesło, przypasowuje się, wyciera ręce, przeciera chusteczką klawiaturę, wyczekuje na uspokojenie się sali...

źródło: NKJP: Krystyna Berwińska: Con Amore, 1976

W sobotę ostatnim formalnościom stało się zadość: wójt Kurtyka wręczyła ceremonialnie prezesowi Jackowi Macałce symboliczne klucze od auta - i tym samym wóz, z którego cała jednostka jest tak dumna, lege artis przeszedł w jej użytkowanie.

źródło: NKJP: (WALD): Straż na medal, Dziennik Polski, 2006-05-19

Data ostatniej modyfikacji: 21.06.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj