Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | dźwięczność |
dźwięczności |
|
| D. | dźwięczności |
dźwięczności |
|
| C. | dźwięczności |
dźwięcznościom |
|
| B. | dźwięczność |
dźwięczności |
|
| N. | dźwięcznością |
dźwięcznościami |
|
| Ms. | dźwięczności |
dźwięcznościach |
|
| W. | dźwięczności |
dźwięczności |
Inne uwagi
Zwykle lp
Pochodzenie
Zob. dźwięk
1. głosu
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii dźwięki
Relacje znaczeniowe
| synonimy: | klarowność |
Cytaty
|
Również sopran Marii Domańskiej jako Alicji, powiernicy Łucji, odznaczał się dawno już nie słyszaną dźwięcznością. źródło: NKJP: Pani zabija pana..., Dziennik Polski, 1999-07-07 |
|
|
Kiedy odpadnie poważne wsparcie ze strony dekoracji, podstawowym wymogiem wobec aktora będzie dźwięczność jego głosu. źródło: NKJP: Małgorzata Leyko: Reżyser masowej wyobraźni: Max Reinhardt i jego teatr dla pięciu tysięcy, 2002 |
|
|
Z niezwykłą łatwością przechodził z dolnych rejestrów, w których brzmiał nie mniej potężnie niż Barry White, w górne, gdzie z kolei jego głos nie ustępował dźwięcznością chociażby altowemu saksofonowi Paula Desmonda. źródło: NKJP: Piotr Iwicki, Olaf Szewczyk: Wczoraj skończył się Warsaw Summer Jazz Days, Gazeta Wyborcza, 1994-06-27 |
|
|
Ich skowyt, z początku wyraźny, szybko stracił dźwięczność. Przypominał odgłosy zza ściany. Stłumione i zniekształcone. źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, 2008 |
|
|
[...] ich młotki stukające o hamulce miały suchy, wysoki ton, jakby zmrożony metal utracił całą dźwięczność. źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1955 |
2. nazwy
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii dźwięki
Cytaty
|
Dźwięczność tekstu decyduje też o jego łatwym zapamiętywaniu. źródło: NKJP: Krzysztof Albin: Reklama – przekaz, odbiór, interpretacja, 2000 |
|
|
Wierszyki Brzechwy o zwierzątkach, o Panu Hilarym, chorej żabie miałam na ustach na okrągło. W tej chwili Maja już sama zna wiele na pamięć. Dla takiego małego dziecka ważny jest rytm, rym, dźwięczność słów. źródło: NKJP: Internet |
3. głoski
Definicja
Noty o użyciu
Dźwięcznością nazywamy również kryterium podziału głosek z punktu widzenia pracy więzadeł głosowych w momencie artykulacji. Ze względu na to kryterium głoski mogą przybrać jedną z dwu wartości: dźwięczna lub bezdźwięczna.
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język mówienie
Relacje znaczeniowe
| sprzeczne: | bezdźwięczność |
Cytaty
|
[...] większość Polaków nie wymawia już dźwięcznego v w wyrazach takich jak swój, twój, kwas [...]. Dźwięczność zachowała się tu jeszcze w języku mieszkańców dawnych Kresów [...]. źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996 |
|
|
Ponieważ nasz język nie zachowuje na końcu słów dźwięczności (w przeciwieństwie np. do francuskiego), pierwotny deżdż przekształcił się w deszcz i ta wtórna postać - z bezdźwięcznym wygłosem „szcz” - przyjęła się w całej odmianie: deszczu, deszczowi, deszczem. źródło: NKJP: Jan Miodek: Rzecz o języku. Dżdżownica po dżdżu, Dziennik Zachodni, 2008-02-15 |
|
|
S i z występują w wersji zarówno dźwięcznej, jak i bezdźwięcznej. Zwykle przyjmują dźwięczność sąsiadujących głosek, w przypadku pozycji między samogłoskami wymowa jest różna w zależności od wyrazu i regionu geograficznego. źródło: NKJP: Internet |
|
|
[...] gdy d znajduje się przed ch ulega upodobnieniu pod względem dźwięczności, czyli przechodzi w t. źródło: NKJP: Internet |
|
|
Nasz aparat mowy pracuje bardzo podobnie przy wymowie głosek S i Z, K i G, F i W, P i B, jedyna różnica to dźwięczność, z jaką je wymawiamy. źródło: NKJP: Marcin Kijak: Jak uczyć się do egzaminów?, 2010 |